29 Σεπ 2009

Τσαντίρι αθλιότητας

Επιτέλους λύθηκε η απορία.

Αλ-Τσαντίρι ξαφνικά μετά από τόσους μήνες; Και μάλιστα προεκλογικά;

Δεν είχαμε βέβαια καμία αμφιβολία, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...

Τα πράγματα είναι απλά λοιπόν.

Είσαι απογοητευμένος; Έχεις απηυδήσει; Θές να κάνεις την ψήφο σου να έχει νόημα;

Ψήφισε ΠΑΣΟΚ. Δώς τους άλλη μία ευκαιρία. Ίσως να έχουν πάρει πλέον το μάθημά τους.

Τι; Πιστεύεις πως δεν έχουν αλλάξει; Πως θα κάνουν μία από τα ίδια;

Τότε ψήφισε Τσίπρα. Νέος, ωραίος και πολύ επιτυχημένος στο debate. Τώρα μάλιστα που έφυγε και ο Αλαβάνος είναι και "ανεξάρτητος".

Ούτε αυτοί σου κάνουν; Είναι πολύ αφερέγγυοι για τα γούστα σου; Σιχάθηκες τους συνεχείς καυγάδες για την καρέκλα;

Τοτε ένα μόνο σου μένει. Αποχή! Είναι trendy, είναι in, είναι η ουσιαστικότερη πολιτική επιλογή των νέων.

Προς θεού πάντως, μην το ρίξεις στο ΚΚΕ. Είναι ευθυνόφοβο και βλέπει παντού προβοκάτσιες.

Ευχαριστούμε φίλε Λάκη που μας άνοιξες τα μάτια!

27 Σεπ 2009

Τι θα κάναμε χωρίς debate;

Δεν μπορώ να καταλάβω όλους αυτούς που διαμαρτύρονται για τα debates και λένε ότι ήταν ανούσια, στηριγμένα σε παράλληλους μονόλογους, χωρίς να προσφέρουν τίποτα στη πολιτική αντιπαράθεση και επιχειρηματολογία κλπ. Σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν δεν είχαν γίνει.

Θα νομίζαμε ότι το πάγωμα των μισθών ή η μηδαμινή αύξησή τους αποτελεί δώρο προς την κατεύθυνση της αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, αντί για υπεύθυνη και συνετή πολιτική απόφαση, στηριγμένη στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία.

Θα νομίζαμε ότι τα stage αποτελούν προσφορά στους εργοδότες δωρεάν ανασφάλιστου εργατικού δυναμικού, αντί για ευκαιρία προς τους νέους εργαζόμενους να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους.

Θα νομίζαμε ότι είναι κατακριτέα μια επιχείρηση διαχείρησης αιολικών πάρκων που απασχολεί εργαζόμενους με ελάχιστο μισθό, ελαστικά ωράρια χωρίς πληρωμή υπερωριών, μηδαμινά ασφαλιστικά δικαιώματα, απαγορευμένη συνδικαλιστική δράση, αντί να την θεωρούμε πρότυπο "πράσινης ανάπτυξης".

Θα νομίζαμε ότι σημασία έχουν οι προτάσεις και οι αγώνες για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων, αντί για την  απλή διαπίστωσή τους.

Θα νομίζαμε ότι τα κόμματα, ως συλλογικοί φορείς με συγκεκριμένα καταστατικά κείμενα, κανονισμούς λειτουργίας και εκλεγμένα όργανα, οφείλουν να λειτουργούν και να διοικούνται από τα μέλη τους, αντί να λειτουργούν ως επιχειρήσεις - τσιφλίκια του επιχειρηματία πρόεδρού τους.

Πραγματικά, τι θα κάναμε χωρίς debate;

26 Σεπ 2009

"Αριστερή" νοοτροπία

Επειδή Αριστερά διαχρονικά σημαίνει...

...να μην κάνεις αυτοσκοπό το κυνήγι της οποιασδήποτε καρέκλας (βουλευτικής, υπουργικής, δημαρχιακής κλπ.)

...να δείχνεις σεβασμό στους συντρόφους σου ακόμα και αν διαφωνείς μαζί τους σε κάποια θέματα

...ότι κάθε πρόσωπο του χώρου σου βάζει τη συλλογική εκπροσώπηση πάνω από την προβολή ατομικών θέσεων και απόψεων

...ότι δεν κυνηγάς σταυρούς ενάντια στους συνυποψήφιούς σου, αλλά ψήφους σε βάρος των αντιπάλων

...ότι μια εκλογική συνεργασία βασίζεται πάνω σε κοινές αρχές και απόψεις και όχι πάνω στα προσδοκώμενα αριθμητικά αποτελέσματα

αφιερώνω το παρακάτω βιντεάκι που αλίευσα μέσω του Ά8λιου σε όσους αριστερούς ή "αριστερούς" ακόμα πιστεύουν ότι το συνονθύλευμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ πραγματικά εκφράζει μια σύγχρονη αντισυστημική Αριστερά που αγωνίζεται για την ανατροπή του συστήματος.



11 Σεπ 2009

11/9/2001

Τρίτη μεσημέρι... Τα μάτια έχουν αρχίσει να κλείνουν παραδομένα στη γλυκιά ζέστη του φθινοπωρινού απογεύματος. Παρατώ βιβλία, walkman και αναψυκτικά και τρέχω να βουλιάξω στο κρεβατάκι μου για έναν μισάωρο ύπνο. Ξέρετε, από αυτούς που όταν είσαι σε άδεια κρατούν 3 ώρες...

Ένας φίλος, δεινός αερομοντελιστής και φιλόδοξος πιλότος έρχεται τρέχοντας και μου φωνάζει: "Καλά, δεν βλέπεις τηλεόραση; Ένα αεροπλάνο έπεσε στους δίδυμους πύργους! Πρέπει να ήταν πολύ μαλάκας ο πιλότος για να το κατάφερε αυτό!".

Καρφωθήκαμε λοιπόν μπροστά στο χαζοκούτι, όπως πολλά εκατομμύρια μάτια ανά τον κόσμο έκαναν εκείνη τη στιγμή, συνεπαρμένοι από το πρωτόγνωρο και μεγαλειώδες του θεάματος. Και τότε...

Τα χαζόλογα και οι κρίσεις για την ικανότητα του πιλότου κόπηκαν μαχαίρι. "Και δεύτερο ατύχημα; Πάει πολύ...", σκεφτήκαμε.

Και ύστερα ο καταιγισμός από "πληροφορίες":

Αεροπειρατείες σε όλη τη χώρα!
Δεκάδες χιλιάδες νεκροί!
Χτυπήθηκε το Πεντάγωνο και ο Λευκός Οίκος!
Ψάχνουν πάνω από δέκα αεροπλάνα!
Μπορεί να βρίσκονταν μεχρι και εξήντα χιλιάδες άνθρωποι στα δύο κτίρια!
Στο στόχαστρο το κτίριο του ΟΗΕ!
Επιθέσεις και στις δύο ακτές!
Επιβεβαιωση για τουλάχιστον 15000 νεκρούς!

Και μετά... η κατάρρευση. Ένα ένα τα σύμβολα της οικονομικής ισχύος των ΗΠΑ κατέρρεαν μπροστά στα μάτια μας. Αν ήταν σοκ για εμάς, στην άλλη άκρη του κόσμου, φανταστείτε τι ένοιωσαν οι άνθρωποι που κυριολεκτικά κόντεψαν να φάνε τα κτίρια στο κεφάλι.

Τα πλάνα αλλάζουν. Δεν υπάρχουν πια φλεγόμενα κτίρια να ανεβάζουν την τηλεθέαση. Τώρα υπάρχουν άνθρωποι. Σκονισμένα μαλλιά, ματωμένα ρούχα, σκυθρωπά πρόσωπα. Και κυρίως... μάτια! Αχ, αυτά τα μάτια! Γεμάτα έκπληξη, φόβο, απελπισία, αγωνία, ανασφάλεια, απόγνωση, δέος...

Οι "πληροφορίες" αρχίζουν σιγά σιγά να γίνονται πληροφορίες. Καθώς σουρουπώνει, βραδυάζει και ξημερώνει (που μυαλό για ύπνο), μαζί με τον κουρνιαχτό στη Νέα Υόρκη καταλαγιάζει και το νέφος των συναισθημάτων μας από τον οπτικό βομβαρδισμό.

Οι πρώτες σκέψεις έρχονται αγκαλιά με τις πρώτες επίσημες δηλώσεις.

"Είμαστε όλοι Αμερικάνοι!". Έτσι, γενικά. Αμερικάνος το μεγαλοστέλεχος που καμάρωνε τη θέα από τον 80ο όροφο την ώρα που έδινε εντολές για την απόλυση χιλιάδων ατόμων στην άλλη άκρη του κόσμου. Αμερικάνα η καθαρίστρια που εκείνη την ώρα καθάριζε το διάδρομο έξω από το γραφείο του. Αμερικάνος ο στρατηγός που διέταζε άλλη μια αεροπορική επιδρομή στο ρημαγμένο από τον πρώτο πόλεμο, τον αεροπορικό αποκλεισμό και το εμπάργκο Ιρακ. Αμερικάνος και ο πυροσβέστης που ενώ έβλεπε το ατσάλι να λυγίζει χωνόταν ξανά μέσα στο κτίριο για να σώσει άλλον ένα συνάνθρωπό του. Και εμείς (θέλουν να) είμαστε με όλους...

Και οταν πέρασαν οι μέρες και άρχισαν τα "άξονας του κακού", "συμμαχία των προθύμων" και "όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας" αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε. Όπως, πολλοί υποστηρίζουν ότι ο 20ος αιώνας ουσιαστικά άρχισε το 1914 με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ή το 1917 με την Οκτωβριανή Επανάσταση, έτσι και τελείωνε με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Ο 21ος αιώνας άρχισε...

Και είναι χτισμένος πάνω σε ανθρώπινα κορμιά, με αίμα, δάκρυα και πόνο, όπως ακριβώς τον ήθελαν τα γεράκια της Ουάσιγκτον όταν οραματίζονταν τον Νέο Αμερικάνικο 21ο Αιώνα.

ΥΓ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 2006, στην πέμπτη επέτειο από τις επιθέσεις.

ΥΓ2. Το βράδυ των επιθέσεων η Α. Παπαρήγα έλεγε στην ομιλία της στη Θεσσαλονίκη: "Σημασία έχει να απαντήσουμε στο ερώτημα ποιος είχε το συμφέρον, το κίνητρο, να πράξει κάτι τέτοιο. Αν απαντήσουμε σ' αυτό, θα μπορέσουμε να δούμε την προέλευση της ενέργειας." Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε...

ΥΓ3. Αποσπάσματα από την ανακοίνωση της ΚΕ για τις επιθέσεις:
"Εκφράζει τη λύπη της για τα χιλιάδες θύματα και επισημαίνει ότι τέτοιες ενέργειες, με βάση τη διεθνή πείρα, συνιστούν «βούτυρο στο ψωμί» στους επιτελικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Χρησιμοποιούνται και αξιοποιούνται για να ανοίξει μια νέα σελίδα εγκληματικής επίθεσης κατά λαών, χωρών, λαϊκών κινημάτων, που αντιστέκονται στη «νέα τάξη πραγμάτων» σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Εναντίον εκείνων που διεκδικούν το δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει για το δρόμο εξέλιξης που θα πάρει η χώρα του, υπερασπίζονται τα σύνορα και τα κυριαρχικά τους δικαιώματα."
"Η νικηφόρα πάλη των λαών κατά της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, κατά της ταξικής εκμετάλλευσης, δε θα επιτευχθεί με κάποιες ενέργειες τύπου καμικάζι ή με αεροπλάνα που κουβαλούν μέσα τους το θάνατο και στρέφονται εναντίον αμάχων, αλλά με τη μαζική πολιτική δράση, τον ενωμένο ταξικό, διεθνιστικό αγώνα, με το ενιαίο μέτωπο της εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεζόμενων λαϊκών στρωμάτων. Με τον σταθερά ανυποχώρητο αγώνα που αποτελεσματικά αντιμετωπίζει τις επιθέσεις σε βάρος του και ξέρει να υπερασπίζεται τις κατακτήσεις του."
"Σε τέτοιες συνθήκες είναι δύσκολο να βγει στην επιφάνεια ποιος καθοδήγησε την τρομοκρατική αυτή ενέργεια. Η ηγεσία των ΗΠΑ δεν έχει συμφέρον να λάμψει η αλήθεια, αλλά να κυριαρχήσει η υποψία εναντίον των αντιπάλων κρατών και λαών, ώστε να δικαιολογηθούν νέες επιθέσεις και ανομίες τους."
"Οι στόχοι που οι ΗΠΑ θέτουν στο στόχαστρό τους αφορούν χώρες και περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως είναι το Αφγανιστάν, το Ιράκ και άλλες αραβικές χώρες. Πρόκειται για επιδίωξη να κατακτηθούν ολοκληρωτικά όλοι οι πετρελαϊκοί δρόμοι, να ασκηθεί επιθετική πολιτική από τη μια εναντίον της Ρωσίας, εναντίον άλλων κρατών που προέκυψαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, και από την άλλη εναντίον της Κίνας. Επίσης παραμένει στο ιδιαίτερο στόχαστρό τους η περιοχή της Μέσης Ανατολής."
"Η ΚΕ εκτιμά πως βρισκόμαστε μπροστά στην ανάπτυξη ενός ιδιαίτερα επικίνδυνου επιτελικού σχεδίου, που θα βάλει σε κίνδυνο την ασφάλεια, την ειρήνη και τη σταθερότητα σε ευρύτερες περιοχές του πλανήτη μας, με απρόβλεπτες συνέπειες στην πορεία, καθώς θα εμπλακούν ένα μεγάλο μέρος χωρών και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις θα πάρουν πιο ανοιχτή μορφή.
Η ΚΕ του ΚΚΕ απορρίπτει την ψύχωση που αναπτύσσεται σε βάρος των μουσουλμανικών λαών, εναντίον των Αράβων. Καταδικάζει κάθε διάκριση λαών με βάση τον πολιτισμό και τη θρησκεία, τις θεωρίες περί σύγκρουσης πολιτισμών. Τέτοιες θεωρίες δε δίνουν μόνο άφεση αμαρτιών για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ιμπεριαλιστές, επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν όλα τα εγκληματικά και φιλοπόλεμα σχέδια από δω και εμπρός."
"Για τον ελληνικό λαό οι συνέπειες θα είναι ακόμα πιο μεγάλες, λόγω και της γενικότερης κατάστασης στα Βαλκάνια, στην ευρύτερη περιοχή. Με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες και κάτω από τις νέες πιέσεις των ΗΠΑ, η ελληνική κυβέρνηση θα προχωρήσει σε ένα νέο κύμα αυταρχισμού, σε νέα μέτρα περιστολής των δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών, μπροστά στο νέο κύκλο των αντιλαϊκών μέτρων που σχεδιάζει (υγεία, συνταξιοδοτικό, ιδιωτικοποιήσεις, πρόνοια κ.ά.)."

Είναι προφανές ότι όντας κόμμα που ζει στην κοσμάρα του, εμπνεόμενο από νεκρές ιδέες, στηριγμένο σε απολιθωμένες σκέψεις και τυφλωμένο από τον στείρο και ανεξήγητο αντιαμερικανισμό του, έπεσε τραγικά έξω στις ερμηνείες, τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις του.

3 Σεπ 2009

Επιστροφή...

Καλές οι μακρόχρονες καλοκαιρινές διακοπές (απο το ίντερνετ εννοώ), αλλά καιρός να επιστρέφουμε στην καθημερινότητα σιγά σιγά.

Με αφορμή την τεράστια καταστροφή στην Βορειοανατολική Αττική απο τις φετινές πυρκαγιές, ένας φίλος μου συνέστησε να ρίξω μια ματιά στο site http://www.oxistoxyta.gr/ που έχουν δημιουργήσει κάτοικοι και φορείς της περιοχής. Αρκετά ενδιαφέρουσα προσπάθεια που δίνει αρκετές απαντήσεις για τις θέσεις των κατοίκων και δημιουργεί ακόμα περισσότερες ερωτήσεις σχετικά με την επιμονή να δημιουργηθεί πάση θυσία ΧΥΤΑ στη συγκεκριμένη περιοχή, επιβάλλοντάς τον ακόμα και με τα ΜΑΤ.

Δεν είναι ο ΧΥΤΑ όμως που θέλω να θίξω εδώ, αλλά κάποιες πρώτες σκέψεις σχετικά με την εξέλιξη της φωτιάς με αφορμή τη φωτογραφία με τα πυροσβεστικά οχήματα παραταγμένα δίπλα στα οχήματα του εργολάβου, καθώς και τις μαρτυρίες που αναφέρονται στο site.
  • Ποια η ανάγκη να φυλάνε τουλάχιστον 4 πυροσβεστικά οχήματα τα μηχανήματα του εργολάβου από τυχόν αναζωπύρωση;
  • Οι δύο κλούβες των ΜΑΤ που απομακρύνθηκαν με το ξέσπασμα της πυρκαγιάς τι δουλειά είχαν στην περιοχή Παρασκευή βράδυ; Προφανώς φυλούσαν τα μηχανήματα του ΧΥΤΑ, αλλά γιατί; Από πότε η φύλαξη ιδιωτικών χώρων και μηχανημάτων είναι δουλειά των ΜΑΤ;
  • Αν εμποδίστηκαν οι κάτοικοι να πάνε στο χώρο της φωτιάς με υδροφόρες, αυτό σημαίνει πως ο δρόμος ήταν κλειστός από την αστυνομία, άρα και ελεγχόμενος. Πώς τότε διέφυγαν οι εμπρηστές;
  • Κάποιος που πάει και βάζει φωτιά σε μια περιοχή που, από ότι διαβάζουμε στις εφημερίδες, εδώ και τρεις μήνες έχει γεμίσει αστυνομικούς, ΜΑΤατζήδες και ασφαλίτες, τί έχει; Μεγάλο θράσος, μεγάλα αρ....ια, μεγάλες "πλάτες", μεγάλα συμφέροντα, μεγάλη σιγουριά ότι δεν θα τον πειράξει κανείς;
  • Για τα δύο νέα μέτωπα που σύμφωνα με τις μαρτυρίες ξεπήδησαν το πρωί με απόσταση 5 χιλιομέτρων φταίνε ο κακός συντονισμός, οι λάθος εκτιμήσεις, οι φλεγόμενες αλεπούδες ή τα υπερ-κουκουνάρια;
Τέλος πάντων. Μαύρισε η ψυχή μας και φέτος. Καλό αγώνα στους κατοίκους εύχομαι και καλό κουράγιο να αντιμετωπίσουν αυτή την καταστροφή.

Η "Νίκη της Δημοκρατίας"...



... ή, με άλλα λόγια, θέλει ο φασίστας να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει!