"Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις οι δυνάμεις μας που δρουν στο σκ θα κινηθούν το επόμενο διάστημα με βάση τις εξής προτεραιότητες:
1.Συνέχιση και ενίσχυση της παρέμβασής και της πίεσής μας σε όλες τις κλίμακες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος (πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ) για να εναρμονίζονται, σε όποιο βαθμό το επιτρέπουν οι συσχετισμοί δυνάμεων, με τις ανάγκες της συγκυρίας και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων. Η αποχώρηση μας από το προεδρείο της ΓΣΕΕ έχει τον ισχυρό πολιτικό συμβολισμό της, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποσυρόμαστε από το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, τις ευθύνες που μας αναλογούν με βάση την επιρροή μας που προκύπτει από τις εκλογικές διαδικασίες του και τη θέση μας για αντιπροσωπευτικά αναλογικά προεδρεία (Οι θέσεις ευθύνης να κατανέμονται στις παρατάξεις με βάση τη δύναμή τους χωρίς προγραμματική συμφωνία, ώστε το συνδικάτο να μπορεί να λειτουργεί χωρίς αποκλεισμούς). Αντίθετα σηματοδοτεί την ένταση των προσπαθειών μας για μία άλλη αγωνιστική πορεία του σκ για υπεράσπιση της οργανωτικής ενότητάς του και για αυτόνομα, ενωτικά και ταξικά συνδικάτα.
2.Αναβάθμιση της δουλειάς μας στα πρωτοβάθμια σωματεία για την ενίσχυση της εσωτερικής ζωής τους, τη δραστηριοποίησή τους για όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα τωνεργαζομένων και τη σταθερή, δημοκρατική και αντιγραφειοκρατική λειτουργία όλων των οργάνων τους (ΔΣ, γενική συνέλευση κλπ). Το καλλίτερο «φάρμακο» για την αναζωογόνηση των πρωτοβάθμιων σωματείων είναι η πληροφόρηση, η συμμετοχή και η ενεργοποίηση των εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων και στην εκτέλεσή τους. Εάν θέλουμε νʼ αλλάξουμε τους συσχετισμούς δυνάμεων σε όλες τις κλίμακες του σκ , πρώτα απʼ όλα θα πρέπει να τους αλλάξουμε στα βασικά κύτταρά του, που είναι τα πρωτοβάθμια σωματεία. Για να μπορέσει το κόμμα να συμβάλλει σε αυτό τον στόχο πρέπει να κάνει καταγραφή και οργανωμένη δουλειά για συνδικαλιστική συμμετοχή όλων των μελών του στους χώρους δουλειάς.
3.Επιμονή και σταθερότητα των δυνάμεων μας στο στόχο μας για ένταξη στο σκ τμημάτων της σύγχρονης εργατικής τάξης που σήμερα είναι «εκτός των τειχών του» με συγκεκριμένα βήματα θεσμικής εκπροσώπησής τους σε αυτό.Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα είναι ένα μειοψηφικό κίνημα με μεγάλη μείωση των μελών του. Τα πιο καταπιεσμένα στρώματα της εργατικής τάξης είναι εκτός συνδικάτων με τραγική την κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα, αφού και οι δυνάμεις μας στο σ.κ. δεν είχαν δώσει την δέουσα προσοχή σε αυτόν, επικεντρωμένες κύρια σε ΔΕΚΟ και τράπεζες. Απουσιάζουν οι νέοι, οι γυναίκες, οι επισφαλώς απασχολούμενοι, οι άνεργοι, οι μετανάστες/στριες. Απαιτούνται σταθερός προσανατολισμός μας, συγκεκριμένα πολιτικά και οργανωτικά μέτρα για νʼ αλλάξουμε αυτή την κατάσταση και ο στόχος αυτός να γίνει υπόθεση κάθε Πολιτικής Κίνησης του κόμματος με χρεώσεις και επιτροπές ευθύνης.
4.Επιμονή και σταθερότητα στο στόχο μας για ανανέωση των γραμμών του σκ αλλά και των δικών μας δυνάμεων που δραστηριοποιούνται σʼ αυτό. Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ένα γερασμένο κίνημα. Οι νέοι και οι νέες δεν εντάσσονται στις γραμμές του, λόγω του φόβου της απόλυσης και της ανεργίας, της εργοδοτικής τρομοκρατίας στους χώρους εργασίας και της υπερεκμετάλλευσής τους με πλήρως ελαστικοποιημένες εργασιακές σχέσεις, ανεξέλεγκτα ωράρια, κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη εργασία. Επίσης γιατί απωθούνται από τον γραφειοκρατικό και συμβιβαστικό τρόπο λειτουργίας τους. Οι γυναίκες, ενώ παρουσιάζουν σημαντική μαζική δράση και μαχητικότητα, βρίσκονται στο περιθώριο και απουσιάζουν από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, πράγμα για το οποίο και οι δικιές μας δυνάμεις φέρουν μεγάλη ευθύνη. Το στοίχημα θα κερδηθεί τόσο από την ανανέωση των στελεχών όσο κυρίως με την μαζική ένταξη των νέων εργαζομένων μέσα στα συνδικάτα και στη συλλογική πάλη. Αυτό απαιτεί τις προαναφερθείσες αλλαγές μέσα στα συνδικάτα, πρέπει όμως να εξετάσουμε ακόμη και την δημιουργία άτυπων θεματικών συσπειρώσεων και κινημάτων που δεν θα είναι ανταγωνιστικές αλλά συμπληρωματικές προς τα συνδικάτα και θα λειτουργούν ως προθάλαμος για την ένταξη των νέων ανθρώπων σε αυτά (συσπειρώσεις κατά της επισφάλειας, επιτροπές ανέργων κλπ). Ταυτόχρονα η νεολαία ΣΥΝ θα πρέπει να έχει ως μόνιμο προσανατολισμό της την σχεδιασμένη και καλά οργανωμένη παρουσία και παρέμβασή της στο σκ και κυρίως στους χώρους εργασίας που απασχολείται μεγάλος αριθμός νέων (call centers, couriers, επιχειρήσεις τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής, διατροφική αλυσίδα, μισθωτή διανόηση, νέα μισθωτά στρώματα κλπ) και , προς αυτή την κατεύθυνση, απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή βοήθεια από έμπειρους συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες του χώρου μας.
5.Οργανωμένη συζήτηση και στις γραμμές μας, αλλά και ευρύτερα στο συνδικαλιστικό κίνημα με στόχο να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες θέσεις για τις αναγκαίες αλλαγές στη δομή και στην οργάνωση του, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές έκτακτες συνθήκες, στις νέες μεγάλες δυσκολίες αλλά και στις αλλαγές του παραγωγικού προτύπου. Αναζητούμε και επιδιώκουμε τα οργανωτικές μορφές και τις δομές που ενοποιούν την εργατική τάξη, ενισχύουν την μαζικότητα και την αποτελεσματικότητα των αγώνων της και αποτρέπουν φαινόμενα συντεχνιασμού και γραφειοκρατίας. Βασικός στόχος μας είναι η συνδικαλιστική κάλυψη όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από η μορφή απασχόλησής τους, καθώς και των ανέργων.
6.Καλλίτερη οργάνωση της παρουσίας μας στα συντονιστικά των πρωτοβαθμίων σωματείων σε όλη τη χώρα,χωρίς φυσικά διάθεση ή πρόθεσή «καπελώματός» τους, και προσπάθεια για δημοκρατική λειτουργία και πολιτική διεύρυνσή τους. Η παρουσία των δυνάμεών μας στα συντονιστικά των πρωτοβάθμιων σωματείων δεν στοχεύει στη συγκρότηση μία «αριστερής», ανταγωνιστικής στην ήδη υπάρχουσα, ΓΣΕΕ, αλλά στην αξιοποίησή τους ως ενός χρήσιμου μετωπικού μαζικού εργαλείου για την κινητοποίηση των εργαζομένων από τα κάτω, την πίεση προς τις παραπάνω βαθμίδες του συνδικαλιστικού κινήματος να παίρνουν αποφάσεις σε αγωνιστική κατεύθυνση και την παραγωγή αυτόνομων κινηματικών γεγονότων, όταν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αδρανούν ή συμβιβάζονται.
7.Αναβάθμιση συνολικά της ιδεολογικής, πολιτικής και συνδικαλιστικής δουλειάς μας στο σκ, και ιδιαίτερα, για την αντιμετώπιση του πρόσφατου πολυνόμου για τα εργασιακά, ώστε να αποφύγουμε την αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής ικανότητας και την απομαζικοποίηση των συνδικάτων στις ΔΕΚΟ και να ακυρώσουμε την προσπάθεια των επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα για τη δημιουργία εργοδοτικών σωματείων μέσω των οποίων θα επιδιώξουν να επηρεάσουν υπέρ των συμφερόντων τους συσχετισμούς δυνάμεων στο σκ.
8.Αυτή την περίοδο πρέπει να ενισχύσουμε ιδιαίτερα τη δουλειά μας στο σ.κ. των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, όπου τα επιχειρησιακά σωματεία θα αντιμετωπίσουν δυσβάστακτες πιέσεις από την εργοδοσία για την υπογραφή ειδικών επιχειρησιακών σ.σ.ε., για μείωση μισθών, απολύσεις, ελεύθερα ωράρια, επέκταση ελαστικοτήτων κλπ) κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο» λόγω της απειλής των απολύσεων και του κλεισίματος.
Εάν αυτό συνδυαστεί με την ένταση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, την προσπάθειά της να στήσει στα συνδικάτα ελεγχόμενους απʼ αυτή μηχανισμούς, τον κατακερματισμό, απομαζικοποίηση και οικονομική ασφυξία του σκ, κατανοούμε ότι αυτό κινδυνεύει με καθίζηση στον ιδιωτικό τομέα. Επομένως θα πρέπει να θέσουμε ως στόχο την μεταφορά του κέντρου της ταξικής αντιπαράθεσης μέσα στους χώρους εργασίας, γιατί εκεί θα κριθούν πολλά. Να βοηθήσουμε και να στηρίξουμε τα επιχειρησιακά σωματεία για νʼ αντιμετωπίσουν τις πιέσεις της εργοδοσίας, ώστε πουθενά να μην εφαρμοστεί ο πολυνόμος για την μείωση των μισθών και την καταστροφή των εργασιακών σχέσεων. Να συμβάλλουμε στη δημιουργία επιχειρησιακών σωματείων, πριν οι εργοδότες «στήσουν» ελεγχόμενα από αυτούς. Να αναβαθμίσουμε το ρόλο και τη δυναμική των κλαδικών συνδικάτων και Ομοσπονδιών, κυρίως στους χώρους εργασίας που δεν υπάρχουν επιχειρησιακά σωματεία, ώστε να αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς κυβέρνησης εργοδοσίας για ακόμα μεγαλύτερο κατακερματισμό του σκ.
1.Επικέντρωση όλων των προσπαθειών μας για την ανάπτυξη κοινωνικών και ταξικών αγώνων με αιχμές τα κοινωνικά μέτωπα της περιόδου. Τέτοια μέτωπα άμεσης προτεραιότητας για μας εκτός από τους στόχους της ανατροπής του μνημονίου, τη μη αναγνώριση του δημοσίου χρέους και την επαναδιαπραγμάτευσή του είναι μεταξύ άλλων: Η υπεράσπιση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας και του κατώτερου εγγυημένου μισθού, η διεκδίκηση μέτρων και πολιτικών για την αντιμετώπιση της ανεργίας, την αποτροπή των απολύσεων και τη στήριξη των ανέργων, η απόκρουση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας στους χώρους εργασίας, η απόκρουση της διάλυσης, του ξεπουλήματος και της λεηλασίας του δημοσίου πλούτου, η υπεράσπιση των δημοσίων κοινωνικών αγαθών που εμπορευματοποιούνται, η αντιμετώπιση της ακρίβειας, η προστασία των συντάξεων και της κοινωνικής ασφάλισης, η αποτροπή της διάλυσης και εξαέρωσης των εργασιακών σχέσεων, η προστασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, επαγγελματιών και αγροτών από την οικονομική και κοινωνική καταστροφή, η απόκρουση των περικοπών στην υγεία, παιδεία κοινωνική φροντίδα, οι νέοι, κυρίως, έμμεσοι φόροι και ο αντιλαϊκός προϋπολογισμός του 2011.
2.Μόνιμη επιδίωξή μας παραμένει να προωθούμε μέσα από τους αγώνες την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των δυνάμεων που ασκούν αγωνιστικό - διεκδικητικό συνδικαλισμό και ιδιαίτερα των δυνάμεων που ασκούν αυτόνομο ταξικό συνδικαλισμό.
3.Διαμόρφωση συγκεκριμένου σοβαρού και προσεκτικού σχεδιασμού για συγκρότηση ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών των εργαζομένων με άλλα λαϊκά στρώματα, με μικρομεσαία στρώματα που σήμερα προλεταριοποιούνται, διανοούμενους και νεολαία. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να συμβάλλουμε αποφασιστικά στη συγκρότηση του ευρύτερου πολιτικού και κοινωνικού μετώπου για την απεμπλοκή της χώρας μας από το μνημόνιο και τη διέξοδο από την κρίση σε προοδευτική σοσιαλιστική κατεύθυνση. Στόχος μας είναι η συγκρότηση επιτροπής πανελλαδικής εμβέλειας για την προστασία των εργατικών δικαιωμάτων αποτελούμενη από συνδικαλιστές, πανεπιστημιακούς, εργατολόγους και άλλους διανοούμενους, εκπροσώπους αυτοδιοικητικών κινήσεων και άλλων κοινωνικών φορέων και κινημάτων, που θα δρα με σχέδιο και συνέπεια.
4.Ενθάρρυνση και αξιοποίηση συνδικαλιστών/στριών που διαφοροποιούνται και αποδεσμεύονται από τις πολιτικές της κυβέρνησης και της ηγετικής ομάδας της ΠΑΣΚΕ. Επιδίωξη κοινών δράσεων με αυτές τις δυνάμεις.
5.Ανασυγκρότηση, ενίσχυση και αναβάθμιση του Δικτύου Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς και των κοινών συνδυασμών και παρατάξεων σʼ όλες τις βαθμίδες του συνδικαλιστικού κινήματος.
6.Ανάληψη με επιμονή και σταθερότητα ενωτικών πρωτοβουλιών για κοινές δράσεις με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς που δραστηριοποιούνται στο σκ, και ιδιαίτερα με το ΠΑΜΕ παρά την σεχταριστική και διασπαστική πολιτική της ηγεσίας του, γιατί αυτές διευκολύνουν την κοινή δράση όλων των εργαζομένων και μπορούν να κάνουν πιο αποτελεσματικούς τους αγώνες τους. Η συνδικαλιστική αριστερά πρέπει να αρχίσει να συζητά μεταξύ της. Να πιάσει το νήμα μιας πιο δυναμικής και ενωτικής παρέμβασης μέσα από το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα.
7.Συγκρότηση και ανάπτυξη από τα συνδικάτα δικτύων αλληλεγγύης για τη στήριξη των θυμάτων της οικονομικής κρίσης και των κατεδαφιστικών πολιτικών κυβέρνησης, τρόικας και ΣΕΒ και στήριξη σχετικών πρωτοβουλιών που αρχίζουν να αναπτύσσονται στις γειτονιές και στους δήμους. Οι νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις προκαλούν αντιθέσεις στο εσωτερικό της εργατικής τάξης, αναδιπλώσεις και συντεχνιασμούς. Συνεπώς η πάλη για το μερικό πρέπει να διασυνδέεται με το γενικότερο συμφέρον της τάξης. Η αλληλεγγύη, η επεξεργασία κοινών στόχων, η δημιουργία κοινών πλαισίων αναφοράς στα μεγάλα ζητήματα, η υπεράσπιση των πιο καταπιεσμένων στρωμάτων, η μάχη κατά των διακρίσεων της νέας γενιάς συμβάλλουν όχι μόνο στην ανακούφιση αυτών των στρωμάτων αλλά και στη διαμόρφωση της ταξικής τους συνείδησης. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ανέβει στο ανώτερο δυνατό επίπεδο η αλληλεγγύη και ο συντονισμός της δράσης σε όποιον τομέα εκδηλώνεται η επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου.
8.Ο συντονισμός της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων από τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους οικονομικούς και πολιτικούς οργανισμούς που επηρεάζουν σε όλο τον πλανήτη απαιτεί τη διεθνοποίηση της ταξικής αντιπαράθεσης και το συντονισμό της δράσης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο αυτό περνά μέσα από την στήριξη και αναβάθμιση της δουλειάς μας στο δίκτυο συνδικαλιστών του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που πρέπει να στρέψει τη δράση του πανευρωπαϊκές πολιτικές καμπάνιες για τα προβλήματα των εργαζομένων και για την αντιμετώπιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της ΕΕ. Επίσης περνά μέσα από τη στενή μας συνεργασία με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς που δραστηριοποιούνται στο εργατικό κίνημα με στόχους αφενός την ανάπτυξη και το συντονισμό των αγώνων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και αφετέρου την ριζική αλλαγή προσανατολισμού και του τρόπου λειτουργίας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, η οποία σήμερα λειτουργεί ως απλό «λόμπι» με ελάχιστες κινηματικές πρωτοβουλίες, συμβιβαστικά με τις κυρίαρχες πολιτικές στην ΕΕ και είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες των εργαζομένων της Ευρώπης, σε μια περίοδο που κινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα.
9.Ανασυγκρότηση και ενίσχυση της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, μέσα και από τις δικές της συλλογικές διαδικασίες, ως κέντρου σχεδιασμού και ανάπτυξης αγώνων και ως βασικού πυρήνα ευρύτερων διεργασιών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα ευρύτερο διακριτό, ανταγωνιστικό με τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις, ριζοσπαστικό ρεύμα, που να συσπειρώνει με πανελλαδική δικτύωση οτιδήποτε αγωνιστικό δραστηριοποιείται στο εσωτερικό ή και στις παρυφές του. Ένα τέτοιο ευρύτερο ρεύμα μπορεί να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά του σ.κ. και να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων, τα δεδομένα μέσα σʼ αυτό καθώς και τον προσανατολισμό του προς μία αυτόνομη, ταξική, αντιγραφειοκρατική και κινηματική κατεύθυνση.
10.Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν τη ριζική στροφή του κόμματός μας από τη βάση μέχρι την ηγεσία του στην εργατική δουλειά με καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης, σχέδιο, χρεώσεις, και έλεγχο, βάσει και των σχετικών αποφάσεων της περσινής απόφασης της ΚΠΕ. Οι ΝΕ και ΠΚ του ΣΥΝ θα πρέπει να συζητήσουν άμεσα αυτή την απόφαση της ΠΓ και να πάρουν τα αν αναγκαία πολιτικά και οργανωτικά μέτρα για την εφαρμογή της."
και οι πράξεις...
«ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ»
Νέο χτύπημα από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό
Υπέγραψαν σύμβαση που εξαρτά τους μισθούς από τα οικονομικά αποτελέσματα της επιχείρησης
Επιχειρησιακή σύμβαση με διάρκεια τριών χρόνων (2011-2012-2013) όπου προβλέπεται ότι ο μισθός θα καθορίζεται ανάλογα με τα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρείας (!), ενώ περιέχει και περικοπές σε κατακτήσεις ετών εργαζομένων, έσπευσε να υπογράψει η πλειοψηφία που ελέγχεται από την Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) της διοίκησης του σωματείου της καπνοβιομηχανίας «Παπαστράτος», με την πολυεθνική «ΦΙΛΙΠ ΜΟΡΙΣ», ιδιοκτήτρια του εργοστασίου.
Ο πρόεδρος του σωματείου, Σ. Αλεβιζόπουλος, στέλεχος της ΑΠ και η ομάδα του στη διοίκηση - δείχνοντας το «μεγαλείο του οπορτουνισμού» καθώς και του εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού - όπως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν, έχουν μετατραπεί σε βασικό εργαλείο της εργοδοσίας, κάτι που άλλωστε αποδεικνύεται και από τα «έργα» τους. Πιο συγκεκριμένα, αυτή η ομάδα αφού πριν δύο χρόνια, αποδέχτηκε τη μείωση του προσωπικού κατά 270 άτομα προκειμένου να διευκολυνθεί η εταιρεία να κτίσει το νέο εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο (όπου έχει ήδη μετεγκατασταθεί) και πρωτοστατεί ώστε να υλοποιηθεί το φετινό πρόγραμμα των 80 «εθελούσιων αποχωρήσεων» της εταιρείας, τώρα έσπευσε να εφαρμόσει το αντεργατικό νομοθετικό έκτρωμα, το νόμο 3899/2010 της κυβέρνησης ο οποίος ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των ΣΣΕ, προκειμένου να προσφέρει μία ακόμα εκδούλευση στην πολυεθνική.
Οσον αφορά την επιχειρησιακή σύμβαση, αυτή προβλέπει μεν στη μία παράγραφο «σταθερούς μισθούς», ωστόσο παρακάτω διευκρινίζει ότι αυτοί θα καθορίζονται «με βάση τα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρείας στην εκάστοτε χρήση»! Επιπλέον, η εταιρεία έχει ασφαλίσει τους εργαζόμενους σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Ενώ αρχικά οι εργαζόμενοι δεν έδιναν ασφάλιστρο, τώρα τους υποχρεώνει να πληρώνουν πλέον 18 ευρώ - προκειμένου να μειώσει το δικό της ποσοστό - ενώ προειδοποιεί και για περαιτέρω αύξηση. Επίσης καταργεί παροχές όπως «δωρεάν καφές και τσάι», την ημιαργία σε παραμονές γιορτών που είχαν κατακτήσει οι εργαζόμενοι, μειώνει δραστικά επιδόματα και πάει λέγοντας.
Από το Ριζοσπάστη 14/1/2011
Κομμάτι του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού η Α.Π. (Αυτόνομη Παρέμβαση)
Οι βαρύγδουπες δηλώσεις της Αυτόνομης Παρέμβαση (Α.Π.) του ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ και το κατακεραύνωμα για την προδοτική επιχειρησιακή σύμβαση στη ΝΕΟΓΑΛ που υπογράφηκε από ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ, αποδείχτηκαν χωρίς αντίκρισμα. Πριν ο «αλέκτωρ λαλήσει τρεις» αποκαλύφτηκαν, υπέγραψαν επιχειρησιακή σύμβαση στην καπνοβιομηχανία ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ, ιδιοκτησία της πολυεθνικής «ΦΙΛΙΠ ΜΟΤΙΣ», διάρκειας τριών ετών, όπου προβλέπεται ότι ο μισθός θα καθορίζεται ανάλογα με τα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρίας!!! Επίσης προβλέπει περικοπές και ψαλίδισμα σε κατακτήσεις των εργαζομένων. Ενώ φορτώνει το κόστος από ιδιωτική ασφάλιση που η εταιρία έχει ασφαλίσει τους εργαζόμενους στους ίδιους, αρχίζοντας από συμμετοχή 18 ευρώ, προκειμένου να απαλλάξουν την εργοδοσία από το κόστος.
Πριν 2 χρόνια αυτή η πλειοψηφία (Α.Π.) συμφώνησε στη μείωση προσωπικού 300 περίπου εργαζομένων, ενώ σήμερα «βοηθάει» στα πρόγραμμα «εθελούσιας εξόδου» (απολύσεις), όπως απαιτεί η εργοδοσία.
Όσες προσπάθειες και αν κάνει επομένως η Α.Π. και οι δυνάμεις της να αποδείξουν ότι δεν αποτελούν κομμάτι του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, πέφτουν στο κενό, αφού η δράση τους και προπάντων τα έργα τους, τους προδίδουν. Ήταν, είναι και θα είναι «οπορτουνιστές», συμπλήρωμα του μηχανισμού του συστήματος και ανάχωμά του.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους και της επιχείρησης ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ και συνολικά τους εργαζόμενους της χώρας μας να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
Να μην παρασύρονται και να μην πιστεύουν τους κάθε λογής ψευτοεπαναστάτες, ανεξάρτητα με τι όνομα εμφανίζονται κάθε φορά. Να απομονώσουν τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ, στα ταξικά τους σωματεία για να δυναμώσει το μέτωπο της σύγκρουσης με την άθλια εκμεταλλευτική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη συμφωνία της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ, κάτω από τα «χειροκροτήματα» του ΣΕΒ και τις «ευλογίες» της Τρόικα.
Τα σχόλια είναι περιττά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου