19 Δεκ 2009

Επιτέλους, ξυρίστε αυτούς τους παπάδες!

Ψάχνοντας κάτι στοιχεία στο Διαδίκτυο έπεσα πάνω σε ένα post από το blog του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου. Το post είχε γραφτεί με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ατόμων με αναπηρία και περιλαμβάνει συμβουλές και παραινέσεις προς τις οικογένειες των ΑΜΕΑ και τους οικείους τους.

Παραθέτω παρακάτω ολόκληρο το κείμενο  (προσέξτε ιδιαίτερα τις συμβουλές προς τη μητέρα) και θέτω το ερώτημα: "Πότε επιτέλους θα τους ξυρίσει κάποιος αυτούς τους παπάδες;"

-----------------------------------------------------------

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ


ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ

____Με Εγκύκλιό του το Υπουργείο Εσωτερικών κλπ. μας υπενθυμίζει, ότι η 3η Δεκεμβρίου έχει ορισθή διεθνῶς ως Ημέρα των Ατόμων μέ Αναπηρία (ΑΜΕΑ).


____Κι εμεῖς κατά χρέος αγάπης συντασσόμεθα με την υπόδειξη του Υπουργείου, για αυτό και σήμερα στρέφουμε τη σκέψη μας και την προσοχή μας στα άτομα αυτά, μικρούς καί μεγάλους καί στίς οικογένειες που έχουν μέλη τους ΑΜΕΑ.

____Όλως ιδιαιτέρως η σκέψη μας πετάει κοντά στους γονεἰς, που έχουν τέτοια άτομα στην οικογένειά τους. Μερικές -ελάχιστες ίσως- φορές ένα ιατρικό λάθος γίνεται αιτία για να γεννηθή ένα βρέφος με αναπηρία. Μιά άστοχη κίνηση π.χ. του ιατρού κατά την διαδικασία χειρισμού του εμβρυουλκού μπορεί να τραυματίσει ανεπανόρθωρα το βρέφος. Έτσι όμως γεννάται στον κόσμο μας ένα τραυματισμένο νεογνό, το οποίο εφ εξής θα είναι ο σταυρός του μαρτυρίου των γονέων!

ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ:

____Από τη θέση αυτή ένας ταπεινός Επίσκοπος της Ορθοδοξίας αποτίω φόρο τιμής στούς γονείς, οι οποίοι έχουν τέτοια παιδιά. Τους παρακαλώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου



  • Να έχουν ψηλά το κεφάλι, καθ΄όσον ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ υπεύθυνοι για την κατάσταση της υγείας ή για την αρτιμέλεια του παιδιού των. Ο Θεός ρυθμίζει τα της ζωής μας. Εκείνος γνωρίζει τό "γιατί" και το "πώς".
  • Να μή αποκάμουν στον αγώνα τους. Αυτός ο αγών, εφ όσον δεν απωλέσουν την υπομονή τους και εκπληρώσουν με ταπείνωση και με επιμονή το χρέος τους, θα λάβουν το βραβείο του ουρανού από τα χέρια του αγωνοθέτη Κυρίου μας.
  • Να προσεύχωνται για τα παιδάκια όλου του κόσμου και να χαίρωνται τη χαρά της θυσιαστικής αγάπης, στην οποία τους έχει καλέσει ο Κύριος.
  • Να μη απορροφώνται από την φροντίδα του ενός καί παραμελούν τά άλλα παιδιά της οικογενείας. Έχουν κι αυτά μερίδιο στην αγάπη και στην φροντίδα των γονέων τους.
Ειδικώτερα ΠΑΡΑΚΑΛΩ την ΜΗΤΕΡΑ ενός παιδιού ΑΜΕΑ
  • Να μη απορροφάται ολοκληρωτικά ἀπό την φροντίδα του προβληματικού παιδιού της, παραμελώντας την φροντίδα του συζύγου της.
  • Να μη εξαντλείται σωματικά, ώστε να νοιώθει εξουθενωμένη στο συζυγικό κρεββάτι και να παραδίδεται αμέσως στην αγκάλη του μορφέως.
  • Να μη λησμονή ποτέ ότι υπάρχει και η συζυγική αγκαλιά, από την οποία οι σύζυγοι αντλούν δύναμη για τον αγώνα της ζωής.
  • Να μη ξεχνά, ότι αν η μητέρα καταπονείται μέσα στο σπίτι με το προβληματικό παιδί, και ο πατέρας καταπονείται ἐκτός της οικίας, αγωνιζόμενος για την συντήρηση της οικογενείας του! Αλλά στον καθημερινό του αγώνα περιβάλλεται και προσβάλλεται από πειρασμούς, οι οποίοι πολλές φορές είναι ευθέως σαρκικοί.
  • Να μη παραβλέπει λοιπόν τις βιολογικές και ψυχικές ανάγκες του συζύγου τος. Η γυναίκα που είναι πάντα φρέσκια, θερμή καί τρυφερή με το σύζυγό της, ΔΕΝ κινδυνεύει να μείνη μόνη της στον αγώνα της ζωής! Ούτε πάλι κινδυνεύει να νοιώσει απατημένη, προδομένη κλπ από τον άνδρα της!
ΘΕΛΩ την μητέρα, που ανατρέφει ένα παιδί ΑΜΕΑ, να ἐχει τελειώσει εγκαίρως το χρέος της πρός το προβληματικό παιδί, ώστε να δώσει το χρόνο της και την προσοχή της στον άνδρα της, τήν ώρα που αυτός ἐρχεται στο σπίτι.


ΘΕΛΩ την μητέρα αυτή να είναι φρέσκια, ξεκούραστη, χαρούμενη, περιποιημένη, καλοντυμένη, χτενισμένη, όμορφη, ακόμη και μακιγιαρισμένη αν χρειάζεται, προ πάντων όμως γλυκειά, τρυφερή και θερμή την ώρα που υποδέχεται τον άνδρα της. Να τον περιμένει με λαχτάρα στην πόρτα και να του προσφέρεται χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι θα κατοχυρώνει τήν δική της ευτυχία, αλλά και την ευτυχία των παιδιών της.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

  • Ας δώσουμε ένα κομμάτι της ψυχής μας στον συγγενή, τόν γείτονα, τον συνάδελφο που έχει στην οικογένεια ένα ΑΜΕΑ.
  • Ας πλησιάζουμε μέ τρυφερότητα πάντοτε ένα τέτοιο άτομο. Ένα χάδι, ένα φιλάκι, ένα χαμόγελο είναι φάρμακο ζωής για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
  • Φίλοι μου, ελάτε να σκεφθούμε σήμερα ένα τέτοιο άτομο και την οικογένειά του. Ας τους πλησιάσουμε και άς τους δώσουμε ένα "φιλί ζωής". Το έχουν τόση ανάγκη.

Έπειτα από τα παραπάνω θα σας αφιερώσω τώρα την ιστορία του Shay. Καί ἀλλοτε την έχω διηγηθή. Μά σήμερα η ιστορία του Shay είναι εξόχως επίκαιρη. Ελπίζω να σας συγκινήσει. Στο πρόσωπο κάθε ανήμπορου καί κάθε ανάπηρου κρύβεται ο ίδιος ο Χριστός μας. Ας μη τον προσπερνάμε αδιάφοροι! Ας σκύψουμε λιγάκι και ας του δώσουμε λίγη από την αγάπη μας. Είπαμε, η αγάπη μας εί ναι για αυτούς "το φιλί της ζωής'

+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ


Αίγιον, 2 Δεκεμβρίου 2009

-----------------------------------------------------------------------

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των οικογενειών με ΑΜΕΑ λοιπόν δεν είναι η παντελής (ουσιαστικά) εγκατάλειψή τους από το κράτος. Δεν είναι τα επιδόματα ελεημοσύνης και η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των δομών προστασίας, ενίσχυσης και στήριξής τους. Δεν είναι η απουσία υποδομών κάθε φύσεως (κτιριακών, τεχνολογικών, εργασιακών κλπ.) που θα επέτρεπαν στα ΑΜΕΑ να είναι πολύ περισσότερο ενεργά μέλη της κοινωνίας μας και να προσφέρουν σε αυτή όσο τους επιτρέπουν οι δυνατότητές τους.

Είναι που ο άντρας - αφέντης - αγάς - χρηματοδότης - κολώνα του σπιτιού κλπ (όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται εδώ) μπορεί κάποια μέρα να μη γαμήσει....

Ρε ουστ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: